A “tele” emite auténtica merda ao lado xusto de programas educativos (colocados na segunda cadea como moito).
Este mesmo país de merda métese farlopa ata polas orellas, porque somos un país de novos ricos, novos ricos idiotas que pensamos que 1000 Euros é unha fortuna. E comprámonos un coche a 7 anos, un piso de 40 m2 a 40 anos (e ¿estar de aluguer eu?- iso é de pobres!!), pedimos créditos para 5 días de vacacións en Canarias, bueno pediamos, porque hoxe os bancos non soltan nin un real. Créditos que, obviamente, devolveremos en 2 ou 3 anos. Preferimos aparentar que ser, porque somos un país de ricos. De novos ricos estúpidos, e a publicidade axúdanos a ser aínda máis estúpidos, para que non quere dúbida algunha de que o importante é consumir, mercar.
Como non, a nova moral dun país de merda xustifícao todo mentres dea diñeiro. ¿Por que malgastar horas de valiosa televisión con programas de calidade, cando botando merda, merda, merda e máis merda a publicidade é máis cara e (eles, os da tele) gañan diñeiro?
É esa televisión a que sintetiza o país de merda no que nos estamos convertendo, esa televisión que fai noticia da desgraza dun pobre cidadán ou, peor aínda, rise del como sucede en “Callejeros”. Esa televisión que senta ante a máquina da verdade a un asasino para banalizar o seu crime ou á tetona que se deitou con non sei quen, facéndonos perder o límite entre o ben e o mal , o xusto e inxusto. Esa televisión que nos serve na comida e na cea sangre e cadáveres de mulleres malladas, nenos queimados ou pobre xente con problemas e converte aos seus veciños en testemuñas excepcionais de algo que non ten ningunha relevancia, coma se non houbese máis temas dos que falar. Hai máis temas dos que falar, a tele podería facernos pensar, reflexionar, pero entón non seriamos un país de merda, seriamos outra cousa.
Pero moito coidado. Nun país de merda hai cousas que non se tocan. O novo opio do pobo non se toca, a patria, a relixión católica apostólica e roman, o Rei…. (que tanto necesitamos) non se toca. Quen se atreve agora a criticar publicamente aos que acabo de nomear? Case ninguén. Como ninguén se atreverá a criticar ou parodiar á inmaculada Familia Real. Porque nun país de merda como no que nos estamos convertendo, fan falta ‘tabús’ e talibáns de toga posta para defendelos.
Dá igual que sexamos o país con máis índice de consumo de cocaína, dá igual que teñamos unha televisión que dá noxo e que nos agrede día a día coa súa merda servida calentita en horario infantil, dá igual que sexamos un país endebedado que non chega a final de mes, dá igual que os nosos políticos dean noxo e que o noso país está quedando nos ósos privatizando o que é de todos, todo dá igual mentres a xente non pense. Mentres ninguén levante a voz contra os novos tabús seremos un país de merda, e se alguén se atreve a alzalos… terá o seu merecido. Teño algunha experiencia diso.
Otero Regal