Nota de prensa
A UNIVERSIDADE DE SANTIAGO DE COMPOSTELA CERTIFICA A ALTA CALIDADE DO COMPOST OBTIDO NA MARIÑA LUCENSE
* Os resultados do programa de compostaxe doméstica materializado nos concellos de Alfoz, Barreiros, Trabada, Lourenzá e Cervo foron dados a coñecer nun acto celebrado na sede da Delegación da Xunta en Lugo, contando coa asistencia da propia Delegada, Raquel Arias, o presidente de Sogama, Luis Lamas, e os rexedores dos municipios referenciados.
* Un estudo realizado polo grupo GI 1649: Xestión de residuos orgánicos, fertilización e ecoloxía agraria, adscrito ao IBADER, revela que o compost obtido reúne todos os requisitos de calidade contemplados na normativa vixente, sendo incluído na clase A.
* Tras un ano de traballo, os 200 fogares lucenses que participaron nesta experiencia ven así recompensados os seus esforzos, coa satisfacción de ter fabricado un compost con excelentes propiedades para o solo.
* Tarefas de divulgación, selección de vivendas, cursos de formación, distribución de medios materiais, seguimento “porta a porta” e análise final do abono resultante, constitúen, entre outras, as actuacións contempladas nesta iniciativa e que propiciaron o éxito dun proxecto que garante a consecución de importantes beneficios ambientais, económicos e sociais.
* De feito, os datos obtidos avalan unha iniciativa que marca o camiño a seguir por outras localidades de características similares.
Estes e outros datos foron dados a coñecer hoxe nun acto celebrado na sede da Delegación Territorial da Xunta de Galicia en Lugo, contando coa presenza da propia Delegada, Raquel Arias, o presidente de Sogama, Luis Lamas, e os rexedores dos concellos participantes nesta experiencia (Alfoz, Trabada, Lourenzá, Barreiros e Cervo). O alcalde de Barreiros, José Alfonso Fuente Parga, quen actuou como voceiro dos entes locais, apelou á “responsabilidade compartida” como a máxima que debe guiar o proceso de xestión de lixo, precisando que “os gobernos locais debemos ser capaces de explicar por que é importante a colaboración individual e colectiva da veciñanza, en qué se traduce e qué recompensas ten”.
Pola súa banda, Raquel Arias manifestou que “estamos ante o exemplo dunha estratexia consecuente co medio ambiente e economicamente eficiente para aplicar nunha tesitura como a actual, na que se esixen solucións para optimizar os recursos existentes”, ao que engadiu que “na concienciación dos cidadáns radica boa parte da mellora do aproveitamento das posibilidades do noso contorno próximo”.
O máximo responsable de Sogama quixo felicitar aos concellos polo “magnífico labor levado a cabo, erixíndose en exemplo a seguir por outras localidades de características similares”. Así mesmo, precisou que esta iniciativa “sintoniza plenamente co novo Plan Autonómico de Xestión de Residuos Urbanos 2010-2020”, onde a redución, nun 10 por cento, da produción de lixo, e o incremento, ata un 30 por cento, da reutilización e a reciclaxe, constitúen dous dos seus principais obxectivos.
COMPOST DE CALIDADE
O estudo do compost resultante estendeuse a un total de 20 mostras representativas de cada municipio. O traballo realizado contemplou a análise de cada un dos parámetros recollidos no Real Decreto 842/2005, isto é, pH, humidade, materia orgánica, densidade, granulometría, nutrientes, metais pesados e relación carbono/nitróxeno, de grande importancia este último, xa que ambos os dous elementos constitúen o principal criterio utilizado para determinar o grao de madurez e definir a calidade agronómica do compost. De feito, corroborouse un bo grao de madurez, toda vez que a media da relación carbono/nitróxeno se sitúa en 12,9, inferior ao límite superior, establecido en 20.
Así mesmo, cabe destacar os baixos niveis de metais pesados, extremo que vén a confirmar a excelente separación en orixe, catalogando o compost resultante como clase A, posto que todos os valores se atopan por debaixo dos límites legais. Isto quere dicir que non presenta restricións de uso e que mesmo podería ser aplicado directamente aos cultivos sen necesidade de mesturalo previamente con outros materiais.
O FROITO DUN ANO DE TRABALLO
A sinatura dun convenio de colaboración, en febreiro de 2010, entre os entes locais e Sogama, marcaba o pistoletazo de saída á instauración dun programa de autocompostaxe na que se albergaron grandes expectativas, pois, de resultar exitoso, abría a porta a interesantes beneficios ambientais, económicos e sociais.
Tras o pertinente estudo de viabilidade, que permitiu delimitar as zonas rurais máis favorables para implantar unha experiencia destas características, comezou a fase de divulgación para captar o interese da poboación. Unha vez seleccionados os 200 fogares que participarían finalmente (41 en Alfoz, 50 en Barreiros, 30 en Cervo, outros 30 en Lourenzá e 49 en Trabada), levaronse a cabo cursos de formación dirixidos ás familias e centros educativos dos distintos municipios, procedendo á edición de material didáctico específico.
Xa co composteiro na casa, as familias poñíanse “mans á obra” baixo o asesoramento dos denominados “mestres composteiros”, técnicos municipais de absoluta confianza para a veciñanza, previamente formados na materia e encargados de realizar un seguimento “porta a porta”, resolvendo dúbidas e comprobando a evolución do proxecto a nivel práctico, un labor clave para a progresiva avaliación do mesmo.
BENEFICIOS E SATISFACCIÓN VECIÑAL
Tendo en conta que a materia orgánica representa aproximadamente o 50 por cento da composición global do lixo, a súa reciclaxe na propia vivenda, ademais de implicar un importante beneficio ambiental, achega tamén vantaxes económicas, permitindo aos concellos reducir a frecuencia de recollida dos colectores convencionais e diminuír en boa medida a factura que deben pagar a Sogama. Así mesmo, e dada a grande dispersión da poboación, habería que sinalar os beneficios sociais, pois co tratamento dos restos orgánicos in situ evítanse os continuos desprazamentos da cidadanía aos colectores convencionais, polo xeral moi distanciados entre si.
A satisfacción co proxecto por parte da veciñanza foi total, e o nivel de dificultade, mínima, toda vez que simplemente se trata de adoptar unha práctica tradicional en Galicia como é a separación da fracción orgánica para alimento do gando e elaboración de abono. Neste caso concreto, son os propios habitantes os que pechan o ciclo de recuperación do residuo, contribuíndo en boa medida a mellorar a xestión do lixo domiciliario no seu conxunto.
—————–