Quería pedir outro café pero desisto. Sinto eses ardores cafeteiros matinais que tanto me alegran os días. Esfórzome por disimular a dolor e pido unha auga. Non podía ser menos, catalana; aquí non hai.
Mentres, volvo ao rego. Resulta que a comunidade máis solvente do estado, case a menos endebedada, ten os cidadáns xubilados que cobran 167 euros menos ao mes.
Pasa que as igualdades desaparecen coa connivencia das persoas afectadas, que votan a quen potencia as desigualdades ou quédanse na casa agardando a ver se mellora o día.
Sucede que a desfeita do BNG na Mariña é culpa dos electores. So faltaría. Ramón Ermida e os seus mariachis nada teñen que ver, nin nesta derrota nin nas pasadas, nin nas próximas. O pobo non se decata.
Acontece, que Rego, Ismael o de Santiago, que pechaba a lista do PSOE por Lugo, que se retiraba da política galega, agora ameaza con promover a dimisión de Pachi Vázquez. Debe contar co apoio de Alfredo Llano e García Rivera.
Por outro lado, anuncian que a Falanxe está a un paso da extinción. Non lin máis. Non sei si é por defunción por eutanasia, por defunción natural, por fusión, por absorción por integración ou porque agora votan ao PP. É igual, non existe memoria, nin do 33 nin do 77 nin do 89. Manda güevos.
Non sei si serei capaz de rematar. Chéganme os ardores ata o esófago. Servíronme auga con gas e non podo tomala. Co primeiro trago cambioume o rictus da cara.
Vou aguantando. Retomo e leo que Lugo non ten autoridade portuaria pola deixadez dos partidos. Certo. Certo e cómodo. Lugo non ten, entre outros servizos, o da autoridade portuaria pola falla de interese e connivencia dos poderes, todos, que o permiten, protexen, potencian e explotan. Non so os partidos. Os cidadáns da Mariña debería dicir algo sobre isto, e máis, por diante de Lugo, que queda lonxe. A nova non deixa de ser o comezo dun novo ciclo económico.
Definitivamente teño que tomar a decisión de cambiar de bar, aquí líome moito.
Segundo S.