CÁNSAME CRITICAR AS MESMAS COUSAS
Cada xornada leo a prensa. Normalmente intento facer un compendio informativo coas publicacións de todos os bandos ideolóxicos. Non creo que teña que recordar que os medios de comunicación deste país, e atrévome a dicir que do mundo enteiro, pertencen a empresas ou institucións ligadas directamente a partidos políticos e corporacións de toda clase. A esquerda e a dereita posúen publicacións como O País, O Mundo, ABC -e logo está A Razón, que se situaría na parcela cómica, máis que informativa-. A cadea Ser, Cope, Onda Cero, Antena 3, Catro, A Sexta e o gran Wyoming, Intereconomía, e agora RTVE, están na nómina dos partidos maioritarios. O que está claro é que ningún destes elementos é independente, obxectivo e imparcial. Entón, non é arriscado dicir que o que vemos e escoitamos nos distintos soportes aos que temos acceso (Prensa, Radio, Televisión, Internet) está parcial ou totalmente manipulado.
Cando acendo o computador e introdúzome nunha das redes sociais por excelencia Facebook, sobre todo- o meu cerebro comeza a procesar datos que me sitúan nun contexto revolucionario, próximo a un estalido social en contra de todas as inxustizas ás que se enfronta o ser humano urbano e domesticado. Comentarios, reflexións, artigos, imaxes impactantes, montaxes fotográficas, noticias, xogos, eventos, cadeas solidarias falsas , activismo, loita, rebelión, enchente, e logo volve gañar o PP en Galicia. Ou mellor devandito, incrementa o seu xa folgada maioría absoluta.
Moitos din con razón, Galicia, Fraga, PP? -algo totalmente coherente, xa que este foi presidente da Xunta desde 1990 ata 2005-. É certo que esta terra sempre foi un bastión da dereita española. Pero aínda así, eu pregúntome: en que lugar perdemos a nosa capacidade de raciocinio? onde está o noso amor propio? Coa que nos está caendo encima; coa de cantidade de casos que saíron á luz e que destaparon escándalos nos que se mesturaban políticos, banqueiros, empresarios, membros da monarquía, pagas vitalicias, proxectos solidarios e caixas de aforro; cos recortes en Sanidade, Educación e Cultura que se están levando a cabo? e que volva gañar o partido político máis odiado nas redes sociais, non o entendo. Aínda que se nos fixamos na cifra de abstención das pasadas eleccións galegas, podemos chegar á mesma conclusión de sempre: o electorado de dereitas é e será eternamente fiel ás medidas que tome o seu líder político, aínda que estas esnaquícelles as súas vidas, e as dos seus fillos. Porque non debemos esquecer que á dereita non lle vota unicamente a clase nobre e podente da sociedade, senón que moitos, que digo moitos, moitísimos españois, de clase media e baixa, decidiron seguir ás gaivotas no seu voo cara a non se sabe que clase de paraíso, fiscal, supoño, sen darse conta de que para voar fai falta ter un avión, ou un parapente, ou un paracaídas, ou un globo, ou quizá un rede bull, que che dá ás. Pero ata para comprar o refresco fai falta diñeiro. Entón, por que seguir votando a aqueles que nos están desposuíndo dos nosos dereitos? Bo, iso habería que preguntarllo aos invisibles votantes do PP, e agora naide votou a ese partido…. Coñece vostede, sufrido lector algún?
Otero Regal