As mobilizacións cidadás sucédense desde fai anos, sen que ata o momento obtívose unha resposta satisfactoria aos problemas sociais por parte das institucións políticas. As protestas pola situación intensifícanse e vólvense masivas sen ter consecuencias nas decisións dos gobernantes. Pero cada situación irresolta polos políticos oportunistas e cada inxustiza perpetrada polas estruturas sociais, deslexitimiza a orde social existente. Os desahucios provocados por unha lei da vivenda de 1909, as privatizacións da Sanidade e a Educación, a expropiación de bens públicos por políticos corruptos, a arbitrariedade dos poderosos á hora de negociar cos dereitos fundamentais, etc. están socavando gravemente as normas básicas de convivencia e a lexitimidade da actual orde constitucional.
A opinión publica bota a culpa dos problemas aos malos xestores do Estado. Segundo indica o barómetro do CIS de febreiro, cada día que pasa os españois teñen unha opinión peor da situación política do noso país. O 56.7% opina que a situación política é moi mala; o 29% que é mala; só un 10,1% opina que é regular e un 1,2% que é boa. Esa apreciación da situación non fai senón profundar nunha tendencia persistente desde fai un lustro. Nunca se alcanzou tales grados de insatisfacción popular, desde que existen este tipo de medicións. A situación é moi grave desde o punto de vista económico e a cidadanía percibe que o sistema político é ineficaz para tomar as decisións adecuadas.
Si observamos o que está sucedendo en Grecia, hai motivos para unha fonda preocupación achega do futuro que nos espera. Cada actuación deste goberno achéganos un paso máis cara ao abismo. É, xa que logo, hora de que os homes e as mulleres deste país tomen o seu destino nas súas mans. Non se trata xa de pedir un cambio de goberno senón un cambio de sistema. O día 14 de abril é unha data excelente para recordar que a monarquía non é un sistema eterno e para moitos de nós non é nin sequera “o menos malo dos gobernos posibles”. En un día como hoxe temos que saír á rúa para pedir a abdicación do xefe do Estado e a convocatoria dun referendo sobre a forma do Estado. Todas as organizacións cidadás que naceron á calor da loita política destes últimos anos deben unirse nun único clamor para pedir o final do actual ordenamento e iniciar un proceso constituínte que nos estableza un novo réxime político. Só así se devolverá aos cidadáns a confianza na nosa capacidade para resolver os graves problemas que temos por diante.
Alfonso Otero Regal