Coñezo a algun espécimen desta calaña de mala persoa; alguén detestable que intimidou aos débiles no seu desespero por impoñerse sen pensar nin remotamente que o seu poder acabaría un día e que da súa persoa só quedarían os rastroxos dun ser humano depreciable. Nese ser humano descubrín o perfil dunha mala persoa en esencia; alguén que non só fai dano en beneficio propio, senón que fai dano polo propio pracer de facelo.
Ante a verdade, unha mala persoa é aquela que non ten reparo en mentir para lograr o que pretende; aquela que non ten apego algún pola verdade, sexa esta a que sexa. É alguén que só cre no dano ao próximo e non na verdade das cousas. Non ten suficiente con mentir, necesita declararse e proclamarse como sincero. Un lobo con pel de cordeiro.
Ante a vida unha mala persoa é aquela que si considera conveniente dispón das condicións que lle permite a debilidade doutro, ou de miles doutros, non se retrae en dispoñer de vidas alleas e morder con rabia. Ante a xustiza, é unha complicación innecesaria que lle sobra e moléstalle e que, en todo caso, utilízaa si benefícialle, pero ignóraa si lle importuna. Ante a liberdade unha mala persoa sufócaa e afoga. É aquela que, confundindo a liberdade cos seus desexos e proxectos, proclámaa pola mañá e restrínxea tarde e noite. Pregoaa nun lugar e négaa noutro, esíxea para uns e négaa para outros. Unha mala persoa non cre na bondade, nin sente respecto algún polo ben dos demais; só pensa no seu. É aquela que non sabendo facer outra cousa inflúe na súa contorna naqueles sobre quen ten ascendencia, alentándolles para que desenvolvan unha estrutura de maldade, e imiten e multipliquen a súa perversidad. É aquela persoa que destrúe, aquela que disgrega e separa por mor de dividir e desunir, aquela que revive resentimentos pasados, e converte calquera creación en putrefacción. Aquela que colabora directa ou remotamente en pervertir a educación con aberraciones ideolóxicas ou de calquera outro tipo, sufocando toda oportunidade dun recto crecemento da persoa. A que proclama a paz pero que busca a guerra; a que no canto de sumar, resta.
Unha mala persoa pode ser aquela que, refuxiándose tras unha mirada de aparente transparencia, esconde o rancor e o odio no sen fondo das súas falsas intencións de lobo estepario. A que, tras unha faciana amable, pode esconder unha retorta hipocresía que só busca o mal. Aquela que os seus aparentes boas formas quédanse só niso, en aparencia e en formas, sen contido de ben.
A bó entendedor…………
Otero Regal.