Días pasados EL PROGRESO insería en primeira páxina esta nova : “ La Ribeira Sacra inicia el camino hacia su declaración como Patrimonio de la Humanidad….”. Súpeta e inconscentemente, por asociación de ideas, acudiu á nosa memoria para preguntarmos qué sería daquela iniciativa semellante que hai alguns anos os gobernantes locais artellaran presentando en sociedade a brillante idea, pondo ó dispor dos visitantes de San Martiño libros xigantes nos que grafiar a sinatura de adhesión . O cronista por causas que omite e lecturas encol do devandito galardon: (isotiamao; razon de ser, obxetivos, defensa e proteccion dos grandes valores naturais, materiais e inmateriais..coidaba que non se axustaba ós condicionantes; mais cando aquel monumento, foi agredido, de xeito incivilizado, coa obra dos retretes no seu entorno. Hai uns anos un experto na materia que cisitou A Mariña; foi convidado a coñecer o vello mosteiro, do que fixo encendidos eloxios, pero ante aquela barbarie manifestou que, no caso de que se San Martiño fose declarado con anterioridade Patrimonio da Humanidade, o mais fácil fose que a UNESCO lle retiraae o galardón, non sería o prineiro, Circunstancias as que anteceden que no seu día, repetidamente puso en coñecemento dps responsables municipais decultura, o que lle custou mais de catro desasosegos; pero entendía súa obriga.
