As pemes (considerando nesta categoría ás empresas de menos de 25 traballadores) tamén sofriron a supresión da norma que lle atribuía ao Fondo de Garantía Salarial (FOGASA) o pagamento do 40% das indemnizacións por despedimento obxectivo. E viron como sobía un 22% a cota mínima de cotización á Seguridade Social dos autónomos que operan a medio de sociedades mercantís (case sempre S.L. unipersonais ou de moi poucos socios), penalizando deste xeito a decisión xurídica máis acaída para garantir a separación entre patrimonio empresarial e persoal. Separación imprescindíbel para emprender con mínimas garantías. Ao tempo, os salarios reais minguaban e os impostos empresariais medraban coa implantación da cotización dos bonos para xantar de empresa e outros pagamentos “en especie”.
Rajoy e Montoro, outravolta, deixan en papel mollado as súas supostas medidas pro emprendemento e ratifican a súa fin de seguir a se financiar con cargo ás pemes e autónomos, canda os asalariados. Mentres, arrumban a precisa reforma do Imposto de Sociedades para suprimirmos as deducións que privilexian á grande empresa (que foi quén de introducir cadansúa dedución por “lobby”). Xusto o grande burato da recadación fiscal que está a pexar o Estado do Benestar.
O PP segue a lle dar as custas aos autónomos e pemes e a privilexiar ás corporacións do IBEX 35 e demáis beneficiaros do capitalismo castizo do BOE.
Xoán Antón Pérez-Lema