Prevéñennos continuamente dos perigos que ameazan ao noso mundo, á nosa contorna, que si nos empeñamos en desoír, de nada válenos mellorar a nosa calidade de vida si logo, as futuras xeracións non teñen posibilidade de gozala.
O peor de todo é que ese deterioro que sofre a nosa contorna non é culpa nosa, no seu maior parte, aínda que ás veces sexamos cómplices diso. Forzas superiores a nós, gobernos egoístas, empresarios sen escrúpulos e xente indeseable impóñennos determinadas actividades que os convencionalismos sociais, as modas, os usos e costumes obrígannos a realizar, sen que, generalmente, sexamos conscientes do dano que poden causar. Consumimos elementos que nos prexudican, pero tamén á atmosfera, ás nosas cidades, mares, ríos, terras de cultivo. Nos entontecen de tal xeito con outras armas de distracción que non temos tempo para pensar pola nosa conta, para discernir, para decidir o que convén ou non.
Ninguén debería ignorar a estas alturas que esas forzas ás que aludo están causando un prexuízo irreparable a este mundo e que si non se reacciona a tempo, poida que chegue un momento en que será demasiado tarde para rectificar.
O Goberno central e autonomico non se ocupa de desenvolver ao máximo as enerxías alternativas e sostenibles, debido aos escuros intereses e servilismos que teñen coas grandes empresas multinacionais e especialmente coas petroleras.
Si o que se fai por os gobernos fose Politica no senso que decia Gramsci: Tanto o goberno de Galicia como as súas institucións teñen que defender todo aquilo que sexa xusto e adecuado para o desenvolvemento da nosa terra, e non ao revés, pero o Goberno da nación, á que se supón que pertence Galicia, debería tamén velar e defender o que máis nos conveña.
Otero Regal.