Que plácida e agradecida era a vida dos primeiros e que ingrata tivo que ser a do segundo, cargando coa culpa de todo o malo que acontecía neste desagradecido mundo, que xeneralmente adoitaba e adoita exceder con fartura ás bondades.
E digo era, pois aínda que aínda hai moitos que seguen co mesmo esquema, tamén hai moitos outros que non só se están cuestionando o do Deus boísimo e o do Demo malo malísimo, senón que algúns están intentando emular aos primeiros, mentres outros moitos están intentando quitarlle o traballo ao mismísimo Lucifer e xa non se conforman con ser un Fausto calquera.
Hoxe coa globalización e co achegamento das distancias, calquera que o desexe, a nada que dispoña duns cantos eurazos de mais, pódese converter nun Deus e escoller ao seu pobo elixido, como Yahveh fixo co pobo de Israel.
Vén isto a conto porque recientemente escoitei unha entrevista con Bill Gates na que o creador de Microsoft comentaba que estaba dedicando unha parte da súa fortuna (calculada nuns 56.000 millóns de dólares, que así xa se pode) á axuda ao terceiro mundo e cal Yahveh estaba salvando a moitos pobos enteiros dunha morte segura. Isto que sempre é de agradecer e que desgraciadamente é tan pouco frecuente, pois abundan moito mais os que venden a súa alma ao Demo-Diñeiro e convértense en auténticos Luciferes, tamén nos leva a pensar o devaluada que está nestes tempos a figura de Deus ou dos Deuses, inalcanzable para os humanos de fai uns séculos e tan á man de calquera que queira comprala cunha ínfima parte da súa fortuna.
Por que pasa isto? Que fai que os antigos Deus ou Deuses estéanse deixando gañar a batalla? Ppois a verdade é que non se me ocorre nada mais que unha razón e non é outra que o deixamento destes. A humanidade sempre foi permisiva con eles, nunca lles pediu contas do malo, como dixen antes, nunca os cuestionou, sempre os considerou como Único ou Únicos e isto creoulles tal confianza que se durmiron nos laureles e deixaron que se lles suban ás barbas (especialmente o noso ao que sempre representaron con elas).
É tal o deixamento e a permisividad deste Único ou Únicos que no canto de atallar dunha plumada a vanidade, a soberbia e as inxustizas dos prepotentes como nos din as Escrituras que fixo en Babel coa torre que estaban edificando, permitiu a estes que toquen o ceo e controlen (para ben en moi poucas veces e para mal na maioría) a toda a humanidade, ata tal punto de haberse convertido nos auténticos Deuses ou Demos da actualidade.
Otero Regal.