Descendientes daqueles “contadores” e historiadores contemporáneos son os actuais xornalistas e reporteiros. Uns convertidos na voz do dono dos seus garavanzos, outros pretenden exercer por conta propia nun esforzo persoal arduo, plagado de zancadillas e escaseza de medios. Entre uns e outros movese a pléiade de confusos que nos queren facer crer que son independentes co dobre ánimo de non perder o sua autoestima e gañarse ao tempo os lectores que manteñen o seu posto de traballo. Os menos, exercen conforme ás súas ideas nun medio afín que lles paga por facer o que lles gusta.
Así, a confusión informativa arrástranos a posicionamientos radicais. Tanta información contradictoria, tantos puntos de vista que responden a tan variados intereses lévannos a pertrecharnos, de aquí non me movo, cos meus de sempre,. Ata que chega a dúbida político-existencial: E quen son agora os meus? Non hai máis que facer zapping pola cadeas televisivas ou radiofónicas, tanto máis repiten que son independentes e veraces canto menos o son, menten repetitivamente ata que pareza verdade.
Pero a Rede cóntao todo, por ela circula o que non nos meten polos ollos nin polos oídos, está a letra pequena que sempre esconde a verdade máis próxima á verdade, o que contan as testemuñas espontáneas, o que escriben os amantes da boa comunicación. Tamén hai morralla, e moita, pero pódese elixir e en pouco tempo a calidade imponse. As redes sociais son agora o terror dos malos gobernantes por iso soñan con recortalas. Difícil tarefa, aparecen os heroes século XXI, Edward Snowden, Jullian Assange, e moitos máis, que escenifican a vella tensión entre o tirano e o libertador.
Otero Regal.