Todo esa boa xestion fainos cavilar encol dos postos de concelleiros. Si non comezamos a esixir aos partidos con influencia comarcal unha selección coherente entre a aptitude do concelleiro e a sua, así como unha crítica transparente á súa xestión, seguiremos sendo cómplices dos seus erros. En moitos casos de a bisbarra, os nomeados a non coñecer a área asignada profesionalmente, convértense sen desexalo en suxeitos engañadizos ao enfrontarse a calquera tipo de proxecto xa que, polo descoñecemento do campo determinado, ignoran a viabilidad de cada proposta ao estar faltos de ferramentas críticas de información. O exemplo é claro ao observar as imbecilidades nas que han malgastado o diñeiro público por parte da práctica totalidade dos concellos desa Mariña.
Agora ben, un coñecedor da materiacomo Jose Diaz terá previsiblemente criterio propio aínda que non lle viría mal ter maior liberdade fronte a os seus , pois, non debería esquecerse que quen lles paga é o Estado e non a súa facción, polo que deberían estar preparados para examinar a conciencia e de forma obxectiva cada problema, necesidade ou proxecto, debido ao seu vinculación formativa e profesional co área determinada. Isto, sen dúbida, axudaralle a unha mellor xestión do diñeiro público.
Sento si os políticos honrados séntense atacados por este texto. Non vou contra eles (e coñezo personalmente a un bo número) pero, como estes mesmos contáronme en numerosas ocasións, as directrices dos partidos e os intereses persoais adoitan poñerse en contra da poboación. A estes bos políticos únicamente fágolles unha proposta: sexan valentes e sinalen a quen non fagan correctamente o seu traballo pois, esta xentuza estalles prexudicando persoal e profesionalmente. Alcanzar o benestar que tanto desexa a práctica totalidade da humanidade, únicamente será posible si entréganse os poderes a xente honrada, incorruptible e xuiciosa.
Por ultimo vamos recordar, para non caer neses defeutos tan abondosos aquello que dixo Woody Allen:
“A vocación do político profesional é facer de cada solución un problema”.
E por ultimo outra fraseciña que non ten desperdicio: Un político divide ás persoas en dous grupos: en primeiro lugar, instrumentos; en segundo, inimigos?. Friedrich Nietzsche.
Otero Regal.