Xa sabemos que un turista é algo máis que unha persoa que visita a Praia de Augadoce ahora renombrada como das Catedrais. De feito unha parte moi importante dos turistas non saben que o son e non se definirían a si mesmos como turistas. Son turistas, a pesar delo. É un dos efectos indirectos da nova movilidad contemporánea. Pero deixádeme que hoxe presente un segundo efecto: o estallido dos excursionistas. Mentres que un turista é un visitante que pernocta (que pasa polo menos unha noite no destino), o excursionista é o visitante que non pernocta. Que efectos teñen estes personaxes sobre a trama socioloxica da nosa visbarra, dende o Eo ata o Sor?
Unha cidade, povo, aldea ou vila sen residentes non é cidade, povo, aldea ou vila. É un pozo de auga estancada. É unha cadea, un cerco, un campo de concentración, unha illa do Pacífico, unha lente miopes sen unha terrae sen liña de televisión, un factor de muletas un mes sen wifi. Non hai máis pedras para levantar máis muros: Como están a ser utilizados para construír as paredes para parar a fuxida de de refuxiados dos Balcáns. Os turistas tamen fan terra son tamen, por un tempo veciños das nosas vilas ecidades, eles a volta a os seus fogares contaran e cantaran quen somos, como vivimos, que boas ou malas persoas somos, que comemos, cal e a nosa historia, en fin darán conta de nos, diran que existimos, si non tiveramos visitantes ou turistas nadie nos coñecesia, asi que ollo o dato e a ponerse os anteollos e a ser nos mismos pero tamen un chisco de boas persoas con os turistas que por mor de un festival de música “dura” poboaran as nosas ruas dentro de unos días…….