Derrotounos cincuenta anos despois o consenso socialdemócrata, que imposto na Europa de post guerra por socialistas e democristianos perdeu a súa preponderancia a finais do pasado século XX, basicamente porque os partidarios do pensamento de esquerdas evidenciamos a clara superioridade práctica e moral que a liberdade ten na vida das persoas.
Logo dunha continua confrontación ideolóxica, todos os partidos foron sacando os seus peores hábitos, que empeza por asumir a supremacía do Estado sobre o individuo, iso no sentido reaccionario de toda aversión ao cambio que se necesita para acabar dunha vez coas estruturas que impiden aos máis desenvolverse, aínda a costa dos intereses deses menos.
Considéranse ademais estes os xenuinos administradores de o público, entendendo que como son os defensores do sistema correspóndelles administralo e aumentalo, para o que sustentan o seu argumentación sobre bases científicas, negando que o goberno é das persoas, para que sendo convertido o goberno burocrático permítalles a súa aspiración final, o seu soño : Dicirlle á xente como ten que ser a súa vida.
Traigo aquí un texto que gardo dende fai moito tempo de un abogado e político: Joaquín Garrigues Walker , liberal e non de esquerdas pero que non ten desperdicio:
Non che pases os días mirando expectante aos poderes públicos para que che resolvan os problemas. Fai a vida por ti mesmo e, si éche posible, vive á marxe do Estado, dos seus funcionarios e de todo o boato e esplendor que lles acompaña. Neste País todo é política porque convertemos ao Estado nun becerro de dourao que adoramos con fervor. Si o teu e os teus amigos podédesvos liberar dese culto profano iniciardes un camiño cara a non se sabe onde pois xa sabes que as liberdades con minúscula, as liberdades para vivir, abren camiños pero non pechan destinos. E debes saber tamén que esas liberdades están sempre ameazadas polo Estado, de dereitas ou de esquerdas pois, díganche o que che digan, os homes e mulleres que os rexen queren ordenarnos, organizarnos, reducirnos
Esta brutalidad do Estado é universal, máis entre nós alcanzou as máis altas cotas e agora coa democracia chóvenos sobre mollado. Os líderes pretenden construírnos un novo modelo de sociedade para que vivamos contentos, satisfeitos e programados. Deféndete si podes e mándaos ao carallo pois o prezo das liberdades é altísimo, pero o seu gozo impagable.?
Rexeita todos os dogmas da vida pública e ponos en cuestión que, por pouco que teñas, levarache á conclusión de que ningún revolucionario importante, desde Jesucristo cara atrás ou cara adiante, gastou o seu tempo inventando corsés para a xente. Iso fixérono outros, os que necesitan mitos para organizarse a súa vida a costa da nosa, os que programan o aburrimiento e organizan os festivales das cancións da orde.?
Saben unha cousa ?. cando leo estes párrafos o desconsoo que sento é grande vendo a enormidade da derrota, da nosa derrota.