Atendendo a estas dúas acepcións, na Mariña aparentemente non temos peaxes, pero pagar sí que pagamos. Pagamos a través dos nosos impostos pola autovía A-74 Barreiros-San Cibrao que non temos, polo corredor San Cibrao-Ferrol que tampouco temos, pagamos polo precario mantemento das estradas N-634 e N-642, pagamos para que o Fiouco estea pechado día si e día tamén, pagamos para que desmantelen o noso tren e tamén as liñas de transporte de viaxeiros por estrada, pagamos para que convirtan o noso hospital nun hospital de segunda ou terceira cando no seu día fora concebido para ser de primeira, e agora pretenden que repaguemos facéndonos ir aos hospitais de Lugo. Esa sí que é unha inxusta e cruel peaxe, a peaxe sanitaria.
Pagamos tamén para que sigan negando a apertura ao tráfico comercial do dique norte de Alcoa, pagamos por non ter Autoridade Portuaria propia mentras vemos como nos levantan 3,5 millóns de euros que factura San Cibrao por tráficos comerciais pero sen recibir ningunha contraprestación na zona.
Ao igual ca en toda Galiza pagamos moi cara a enerxía que produce o noso vento na Gañidoira, no Xistral ou no Fiouco, coa honrosa excepción do concello de Muras, que grazas ao bon facer do seu alcalde do Bng, os beneficios de producir enerxía agora xa repercuten na súa veciñanza sendo esta a que tén a luz mais barata de todo o Estado.
Aquí pagouse por todo, e sábeno ben no sector pesqueiro, donde arriscaron para construir as lonxas climatizadas de Celeiro e Burela, hoxe líderes en pesca e comercialización, pero que nin con moito recibiron tantas axudas nin prerrogativas coma das que disfrutaron e disfrutan outras lonxas do Atlántico.
Agardamos que a xente do mar desta comarca que limita ao norte con Inglaterra mar por medio non teña que pagar as consecuencias do Brexit, xa que parece que a cousa non pinta moi ben, pois os británicos, que se marcharon da UE pero non do mar, xa enseñaron os dentes anunciando que ao mellor nos ceden algún dereito de pesca a cambio de vendernos os seus productos do mar, e desgrazadamente non sería nada estrano, cando estamos a ver tamén as superficies comerciais cheas de patacas francesas e de outras latitudes, mentras que aqueles que tiñan que poñer freo a esa invasión, están mais preocupados por prohibirnos que plantemos as nosas, amparándose en cuestionables argumentos científicos.
Pagámoslle a Madrid, pagámoslle a Santiago, somos a comarca que mais representa no PIB da provincia de Lugo, pero nos orzamentos do Estado e da Xunta non existimos. Por eso sabemos que nunca os centralismos foron bons, nin o da Meseta nin o do Atlántico, nin tampouco o centralismo sanitario de Lugo que pretende impoñer o PP para encher o peto das clínicas privadas dos seus amigotes.
Diante de todas estas aldraxes negámonos a aceptar o discurso de que somos periferia. Non somos periferia, nin periferia da periferia, non, queren converternos en periferia, que é algo moi distinto. Queren converternos en periferia “os de sempre”…..os patufos, os desleigados, os pequenos mequetrefes sen raíces que ao pór a garavata xa non saben afirmarse no amor dos devanceiros… eses e esas que pensan que a principal función dun cargo público é postrarse de xeonllos diante do bispo implorando miragres e misericordia divina.
Frente a eso temos que facer valer a nosa dignidade, como fixeron varias décadas atrás aquelas mariñás e aqueles mariñaos que esixían un hospital na costa, e que tamén intentaban impedir a construcción dunha central nuclear en Xove e pararlle os pés ás eléctricas, e todo eso conseguírono, con loita e mobilización, as nosas lexítimas e pacíficas armas, as mesmas coas que temos que conseguir que non supriman a Área Sanitaria da Mariña e que o noso hospital volva a ser de primeira. Para eso estamos convocad@s diante del este xoves 5 de outubro ás 8 da tarde, porque A Mariña non pode soportar mais infamias nin seguir pagando a traidores, pois como dixo o poeta, xa temos tantas estrelas e tantas lúas sumisas que non caben nin no barco nin na noite.
Antonio Veiga Outeiro