Ribadeo 20-2-19. Seguimos sacando á luz pública as nosas reflexións coa intención de enriquecer o debate entre a veciñanza e as forzas políticas, sempre coa vista posta en chegar a acordos en beneficio do ben común. Van hoxe unhas liñas sobre a xestión da auga en Ribadeo. Para En Marea o acceso á auga é un dereito, e para garantilo é preciso xestionala desde o Concello. A actual liña de xestión privada prioriza a obtención de beneficios fronte ó fomento do aforro, esencial para un futuro sustentable do noso concello. Neste contexto, é preciso elaborar unha auditoría da xestión de Viaqua como primeiro chanzo no camiño da remunicipalización da xestión. A tarifa ribadense factura un mínimo de 20m3 bimensuais -equivalentes a 333 litros diarios por vivenda- cantidade que corresponde ó consumo razoable dunha familia de 5 membros, polo que case ningún titular chega a consumilos. Desde En Marea propoñemos reducir o mínimo de consumo á metade -10m3 bimensuais-, e iniciar un estudo para axustalo ás persoas empadroadas en cada vivenda. A partir do mínimo o prezo da auga incrementaríase para promover o aforro, mudanza que non pretende recadar máis senón reducir o consumo de auga, acompañándoa de xornadas informativas e reparto gratuíto de dispositivos de aforro de auga. A maiores do coñecido problema da obsolescencia da nosa condución de abastecemento -que debe pasar dunha vez das declaracións nos medios ás mesas de negociación entre administracións-, a auga da traída ten a miúdo un forte sabor a cloro que leva a moitas veciñas a mercar auga embotellada -que custa a 300€/m3 e xera residuos plásticos-. Este problema, e os lixiviados da pranta de Irmandiños en Barreiros aconsellan un esforzo de transparencia nas analíticas calidade da auga da rede (incluíndo metais pesados, pesticidas e disruptores endocrinos) e traballar outras medidas cara á mellora do seu sabor e da seguridade sanitaria de todas. Seguindo co abastecemento, o Concello debe implicarse no mantemento e control das fontes públicas e captacións veciñais, realizando análises periodicamente. As fontes e mananciais tradicionais poden achegar un recurso de calidade superior ás captacións fluviais que nos abastecen a día de hoxe, constituíndo un recurso estratéxico a conservar para as vindeiras xeracións. Respecto do saneamento, debemos facer un seguimento do funcionamento da depuradora e da xestión dos lodos. No rural, propoñemos un plan para a dotar progresivamente os núcleos rurais con pequenas redes conectadas a sistemas de depuración por lagoaxe e filtro verde. Finalmente, pensamos que é tempo xa de recuperar a contorna da vella depuradora na desembocadura do río de Vilaselán (aspecto este que será tratado máis polo miúdo noutro apartado do noso programa). Pero a auga do noso concello é máis ca rede de consumo e saneamento: nun contexto global de incerteza climática, mais cunha prognose de maior incidencia de secas e inundacións, debemos respectar e coidar as nosas lagoas, turbeiras, mananciais, regos, ríos, esteiros e praias. A baixa da pesca e do marisqueo, a maiores do quencemento global é consecuencia do noso descoido, unha situación que cómpre mudar entre todas, afastando das masas de auga usos contaminantes e plantacións forestais, e traballlando na prevención de verteduras de empresas e granxas, que afectan á calidade da auga e á vida acuática. Certamente o Concello non ten competencia sobre o Dominio Público Hidráulico, pero pode asinar convenios coas autoridades competentes (Confederación Hidrográfica do Cantábrico, Augas de Galicia) para cooperar na sensibilización, vixianza e mantemento, en colaboración coa veciñanza e a través de programas de voluntariado ambiental.
EN MAREA RIBADEO