Boa tarde,
Señor alcalde do Excmo. Concello de Ferrol, membros da Corporación e todos os veciños e veciñas, rondallas e madriñas.
No día de hoxe, como noutras datas ao longo do ano damos testemuña coa nosa presenza, da unión destas dúas cidades, que os nosos antergos decidiron unir para cooperar mutuamente contribuíndo desta maneira a fomentar a nosa cultura e as nosas tradicións.
Son moitos os lazos que nos unen, históricos, culturais relixiosos e sobre todo humanos. É o desenvolvemento cultural das nosas cidades o que fai hoxe en día estreitar os nosos lazos. A cultura, fai referencia as formas de pensar, sentir e comportarse dunha sociedade, este todo tan complexo leva consigo os nosos coñecementos, crenzas, arte, moral, dereito e calquera outro hábito e capacidade adquirida polo home que fai que cada sociedade, cada pobo, constrúa a súa propia identidade e vai creando o seu devir. Sociedades como a ferrolá e a mindoniense únense en moitos destes aspectos indo as dúas pola mesma senda cara a mesma dirección; o noso deber como políticos é preservar e colaborar para facer que medren cada unha no seu territorio, pero ao mesmo tempo poñer as estruturas precisas para que se xunten e vaian da man e poder expandilas fóra do noso territorio.
Son tradicións coma esta, das Pepitas, na que me sinto moi orgullosa de participar, as que dan identidade a Ferrol, as que fan que sexa distinto dos demais, debemos sempre respectar as nosas tradicións, facelas que medren e dalas a coñecer ao resto do mundo. Un pobo non pode medrar se non recorda o que foi, todo aquelo que fixo ata actualidade para así construír un futuro sen perder nunca de vista de onde ven.
Os mindonienses, aquí sentímonos como na casa, así foi no pasado, lembremos a Don Álvaro Cunqueiro ou na actualidade a Ramón Loureiro, e vós alí tedes a vosa.
Debemos traballar xuntos, unir os nosos medios, as nosas forzas, poñer todo o noso capital humano en conxunto, para facer que esta unión, que xa vai facer tres lustros, se faga eterna e produtiva para as nosas cidades.
Esta celebración ano tras ano é froito da constancia e loita continua de moitos ferroláns ,o que fai que estar aquí nos faga sentirnos orgullosos, pois como ben vos acabo de dicir esta tamén é a nosa casa e esta é a nosa festa; como tamén son vosas As San Lucas, o noso buque insignia, o noso máis prezado tesouro onde se mesturan a nosa tradición, a nosa cultura e a de todos e todas as galegos, no día de hoxe aínda que reiteraremos a invitación en outras moitas ocasións estades todos convidados, a nosa casa é a vosa e podedes vir cando queirades. Non precisades invitación, sempre seredes recibidos cos brazos abertos.
Quero rematar xa cuns versos de Leiras, que me pareceron acaecidos para a ocasión, non sen antes convidarvos, tamén, á merecida homenaxe o autor, o vindeiro sábado, onde á prolifera obra de Leiras uniranse os escritores que nos van enriquecendo ano tras ano .
¡ai luceiriño galano
Que d’alo enriba ves todo,
Mirame si a miña nena
Fala ou non fala cun outros¡
Esta noite hei d’ir de rolda,
Y –hei de ir roldar unha nena
Que din que a rolda un Valente ,
Que os que a roldan escorrenta.
Desfrutade da Festa!!!