As poucas enquisas referidas ás eleccións nacionais galegas posteriores aos últimos comicios de febreiro de 2024 reflicten unha lixeira, mais sostida, baixa do PP (da orde de 2-2,5 puntos que lle poderían facer perder un escano, mais comprometerían moi de perto os dous que definen a absoluta) unha tendencia á alza do BNG (máis ou menos 1,5 puntos) e unha perda de décimas do PSdeG, mentres as demais forzas políticas seguirían moi lonxe do 5% que fai posíbel quitar escano.
Mais antes das nacionais galegas de 2028 (ou, quizais, da segunda metade do 2027), veñen as locais de maio de2027. E aí o sobernismo galego está obrigado a continuar o alargamento social de 2023, anovando candidaturas, mais tamén integrando persoeiros, grupos e candidaturas locais de sensibilidade galeguista, municipalista e progresista. O PPdeG (consciente do dano que lle está a facer o proxecto Altri e a xestión dos lumes) coñece da importancia destas locais e está a disparar contra todos os alcaldes nacionalistas e progresistas que pode (o último até de agora o de Ribeira, moi recoñecido no seu concello e bisbarra), sumando para as mocións de censura, mais tamén integrándoas cara as candidaturas da dereita no 2027, a tutti quanti dese ateigado mundo de grupúsculos supostamente independentes de persoas (no seu día) cabreadas co PP.
Fronte esta enxurrada de mocións de censura e presións no eido local, o BNG habería ser moi hábil en facer realidade, nos concellos galegos post 2027, o alargamento social e maila integración dese país dinámico, moderno, transversal e inclusivo no que acredita Pontón e a dirección nacional refrendada a fins de 2024 polo 85% do voto das persoas adherentes. Os obxectivos han ser subir votos e representación en case todas as vilas e cidades e sumar novas alcaldías e cogobernos, entre eles aqueles perdidos pola enxurrada de mocións de censura posteriores á sentenza do Tribunal Constitucional da primavera de 2025 que permitiu computar os votos dos concelleiros tránsfugas. Atendendo sempre á necesidade dunha xestión transformadora e eficaz, pois que son os colectivos máis vulnerábeis os que primeiro sofren das eventuais eivas xestoras dos gobernos locais progresistas.
Semella que a tendencia lóxica na Galicia é que o nidio liderado da oposición no Parlamento de Galicia que o electorado outorgoulle ao BNG no 2020 e 2024 determine un substancial avance do BNG nas locais de 2027.Para iso cómpre elixir persoas de nidia aptitude e vocación de goberno que ofrezan ás veciñanzas boas expectativas, quer de continuidade, quer de cambio. en cadanseu concello. Exemplos de éxito, dende a Pontevedra de Lores até o Carballo de Ferrero e o Allariz de Quintana, García e Cid hainos e ben potentes.
Require isto, tamén, continuar na potenciación dunha clara visibilización nacional dos alcaldes e alcaldesas soberanistas, nomeadamente as das principais vilas e cidades. A capacidade de gobernar os concellos anticiparía o xuízo da cidadanía a respecto da capacidade de gobernar o País
Transcendendo das locais de 2027 cara ás nacionais galegas de 2027 ou 2028, cómpre lembrar o discurso de Pontón no peche da XVIII asemblea congresual: “o revolucionario é gobernar”. Nin a propia organización soberanista nin os sectores sociais que se sintan próximos ao seu proxecto haberían dubidar, non xa da conveniencia, senón da necesidade de acceder ao goberno deste país e da esixencia de arrombar resistencialismos e fundamentalismos para integrar eses centos de milleiros que debullan esa Galicia moderna e dinámica que é quen de se pensar e expresar dende si propia. A Galicia que habería ser protagonista do cambio político galego.