Agora mudaron as tornas e semella que se está instalando un cambio climático, caracterizado pola seca, pola escaseza de choiva. Por riba a terra galega, polas súas características areosas, reten mal a auga en enseguida se queda seca. É evidente que os encoros e infraestruturas para prestar o servizo da auga á poboación, estaban pensados contando coa magnanimidade da Natureza e a súa provisión infinita de auga en calquera momento. Pola contra as industrias e as poboacións aumentan o seu consumo de auga de xeito exponencial e moi por riba da capacidade dos encoros e sempre pagando a auga por baixo do seu prezo real de xestión e de valor ecolóxico.
Consecuencia disto é a escaseza de auga en moitos municipios. Hoxe o alcalde de Lourenzá láiase de que o encoro, curiosamente por falta de limpeza, non ten agua suficiente para atender as necesidades da poboación. É unha situación típica de “acordarse de Santa Bárbara cando trona”, porque a situación ven acaída do abandono dunha instalacións esencial para conservar a auga necesaria e imprescindible para a vida das persoas e das súas actividades produtivas. Casos coma este empezarán a aparecer en todos os concellos de A Mariña, a pesares de que a Natureza xa ven avisando dende hai anos, pero a desidia, a falla de previsión e o gasto de enerxía política en cerar crispacións, fai esquecer e incluso ocultar as verdadeiras necesidades dos cidadáns.
Agardemos que todos tomen conciencia da realidade e se busquen solucións rápidas, imaxinativas, con futuro e eficaces, porque sen auga os seres vivos morren de sede.
