Celébrase o vindeiro domingo, 14 de febreiro, o Día dos Namorados, unha efeméride universal pola que se fomenta o intercambio de agasallos entre as persoas amadas. A orixe desta conmemoración é confuso, pero a versión mais extendida fala dun sacerdote nacido en Roma, alá polo século III. Alí gobernaba Claudio III, emperador romano que levou a cabo as mais crueis persecucións contra os cristiáns, e sostiña que éstes non deberían de casarse entre sí, ordeando que os que asi o fixesen fosen condenados a morte..
Por aqueles tempos, Valentín era bispo nunha diócese italiana, e conscente da inxustiza da prohibición, e de que o pobo debía de amar a Deus e unirse libremente, casaba ás parellas de forma secreta, agasallándoas cunha flor branca que significaba pureza e fidelidade.
Cando o descubriron foi detido e levado ante Claudio III, quen intentou convencelo para que abandonara o cristianismo e se unise ó imperio romano, concedéndolle a cambio o indulto da pena por desobedecer a orde imperial.
Valentín non aceptou e Claudio sentenciouno a morte. Pero antes foi ó cárcere, e neste punto aparace Xulia, a filla do carceleiro Asterio, da cal, se dí, Valentín se namorou. Xulia era cega de nacemento e moi fermosa. O sacerdote faloulle de Deus; ela veo o mundo a través dos ollos de Valentín, e a fe en Deus e a tranquilidade espiritual fixo que un día Xulia poidese ver.
Finalmente o santo foi executado o 14 de Febreiro de 271 e soterrado na igrexa de Práxedes, en Roma.
A lenda dí que Xulia plantou unha árbore de almendros con flores rosadas, e hoxe a árbore é un símbolo de amor e amizade.
Os restos de Valentín gárdanse en Madrid, na igrexa de San Antón, e a xente pídelle milagres amorosos tódolos días.
A celebración do Día de San Valentín oficializouse en 1969, ano no que o calendario católico estableceo o día 14 de febreiro como recordatorio do santo.
A mestura das historias, lendas e celebracións do pasado convirtiu a esa data no Día dos namorados.
O sentimento amoroso, patrimonio de tódolos humanos, xerou as mais brilantes páxinas da literatura universal, primeirísima fonte de inspiración de poetas e literatos, músicos e creadores das diversas artes; acicate de guerreiros, inspirador das mais sublimes accións e dos mais devastadores feitos.
A historia e a literatura inmortalizaron a persoaxes arredor do amor nas mais diversas manifestacións : Marco Antonio e Cleopatra; o Cid Campeador e dona Jimena; Napoleón e Josefina ou o rei Pedro de Portugal que, despois de morta, coroou raíña á galega Inés de Castro son, con moitos outros, exemplos de cómo o amor estivo, ó longo dos tempos, vencellado ó destino dos pobos.
Por outra banda, a poesía e a lenda crearon figuras que foron, e seguen a ser, testemuña da forza coa a que o amor incide nos comportamentos humanos : Calixto e Melibea en La Celetina; o amor ilusorio de don Quijote e Dulcinea; ou o platónico de Cyrano de Bergerac e Roxana, na obra inmortal de Edmund Rostand; a traxedia amorosa de Romeo e Julieta, de Shespeare; os Amantes de Teruel, de Harzembuch; o prototipo romántico de don Juan Tenorio e dona Inés, de Zorrilla; o apaixoado romance de Pérez Galdós e Emilia Pardo Bazán, ou o non menos vehemente da escritora George Sand e o compositor Federico Chopín; o amor, fraguado a golpe de tuna, de Gerardo e Carmiña en La Casa de la Troya ou o amor bucólico, puro e sinxelo, pero ultraxado, de Martiño e Rosa na lenda A Virxe do Cristal, de Curros Enriquez. Mil xeitos, en fin, e mil motivacións distintas que templan as cordas sentimentais do corazón humano, nesa relación agridoce, sempre ilusionante, que lle fixo decir a Campoamor : ” Todo en amor es triste / mas, triste y todo, / es lo mejor que existe”.
Suso Fernández
O encargado de dar a saída foi o alcalde, Dani Vega, que estivo acompañado pola concelleira de Igualdade, Begoña Sanjurjo, e pola presidenta de Acisa, Carmen Cruzado. Por diante 21 quilómetros de percorrido por paraxes espectaculares ata chegar á meta na praia das Catedrais. A proba desenvólvese nunha tarde soleada e moi calorosa.
O evento está organizado pola asociación de veciños da parroquia, co apoio do Goberno galego. Arias puxo en valor o traballo do colectivo organizador para "facer medrar este evento ano tras ano, consolidándoo en soamente tres anos como unha das citas destacadas no calendario festivo da comarca".
Na xuntanza, que tivo lugar no Departamento Territorial da Xunta en Lugo, avaliouse a posibilidade de establecer vías de colaboración para mellorar as infraestruturas rurais da localidade. A maiores, estudouse a situación dos instrumentos de mobilización da terra agraria que se desenvolveron na localidade e afondouse na mellora da súa xestión forestal.
Desde a Xunta de Confrarías animan aos Confrades, Irmáns e Irmás de todas as Confrarías e Irmandades a participar neste celebración, "pois cremos que é bo fraternizar durante todo o ano, máis aló do período de Semana Santa, dentro das actividades relacionadas". A Xunta de Confrarías está activa durante todo o ano participando e promovendo eventos, e participando en procesións e invitacións que recibimos doutras institucións.
O evento comezou cunha misa na igrexa parroquial e unha actuación musical a cargo do grupo de gaitas Axóuxere de Roupar. A continuación, tivo lugar o tradicional xantar no pavillón municipal e o recoñecemento ao home e á muller de maior idade. Carmela López subliñou que “máis dun terzo do noso orzamento vai para políticas sociais: para que o Servizo de Axuda do Fogar chegue a quen o precise; para que a Teleasistencia funcione 24 horas ao día, porque a tranquilidade das familias tamén é importante; e para ofrecer residencias públicas no rural, garantindo que ninguén teña que marchar da súa terra para recibir os coidados que merece”.
A clínica focense comprométese coa entidade laranxa e segue garantizándonos o bo estado de saúde dos nosos dous planteis.
Na reunión tratáronse as principais necesidades do municipio e exploráronse posibles vías de colaboración desde a Xunta para levar a cabo iniciativas conxuntas, no marco do compromiso do Goberno galego co eido local.
