A REALIDADE DO CENTRO DE DÍA PARA PERSOAS CON DISCAPACIDADE INTELECTUAL
DE BURELA
Durante estes días pasados falouse moito en Burela sobre a posta en marcha do
Centro de Día para persoas con discapacidade intelectual e, dende o BNG, queremos saír ao
paso das declaracións que, sobre este tema, fixo a Concelleira de Servizos Sociais porque, unha
de dúas, ou descoñece por completo esta problemática (o cal é moi grave) ou, se sabe do que
fala, está enganando aos veciños e veciñas de Burela.
Porque a realidade é moi distinta da que ela conta.
E esta realidade comezou aló polo ano 2008 cando se recibe a autorización da daquela
Vicepresidencia da Igualdade e Benestar da Xunta de Galiza para construír ese Centro de Día. A
partir de aquí puxémonos a traballar dende o Concello e dende a Fundación “Eu Son” para
conseguir o financiamento necesario para a construción e dotación do Centro. E, así,
conseguíronse subvencións (da Vicepresidencia da Xunta, de AGADER e da Deputación de
Lugo) por importe de máis de 100.000 € para estes dous conceptos construción e dotación de
material. E en xuño de 2010 xa estaba todo listo: o Centro rematado e dotado e todos os
permisos e autorizacións para abrilo.
Pero polo medio deste proceso e, en concreto, a finais de 2009 produciuse un feito
importante e que condicionou a futura apertura do devandito Centro de Día: o PP na Xunta de
Galiza cambiou o procedemento para concertar prazas nestes Centros de Servizos Sociais. Ata
o ano 2009, o Centro Ocupacional que funciona xa dende hai anos en Burela dentro da
Fundación “Eu Son” (e no futuro sería o mesmo para o Centro de Día) tiña prazas concertadas
coa Xunta a través de convenios que se renovaban periodicamente, pero a partir do mes de
novembro de 2009 o PP na Xunta de Galiza cambiou este sistema polo de contratos de
procedemento aberto, nos que calquera entidade podía presentarse e licitar para a xestión
destes servizos (de feito, nalgúns destes centros por outras zonas de Galiza entrou unha
empresa privada a xestionalos e apartou a entidades sen ánimo de lucro que os levaban
xestionando durante anos). Así, en concreto en Burela, a Fundación “Eu Son” licitou e obtivo a
xestión do Centro Ocupacional.
Por iso, antes de chegar decembro de 2010, cando se ía proceder a unha nova
licitación deste tipo de Centros para readxudicar os contratos anteriores que caducaban,
dende o Padroado da Fundación comezáronse os contactos coa Subdirección Xeral de
Coordinación de Equipamentos de Servizos para Persoas con Discapacidade para entrar neste
sistema de contratos e poder abrir así o Centro de Día que xa estaba rematado. Mantívose
unha entrevista coa citada Subdirección Xeral e, nela, tanto o Alcalde daquela coma a
Directora da Fundación recibiron a resposta da Xunta: non había cartos e non era posible
concertar estas prazas. Así de claro: a Xunta de Galiza do PP dixo non ao Centro de Día de
Burela.
Pero todo isto non o digo eu porque si, nin o invento (como di moitas veces o PP de
Burela que me atribúe unha imaxinación moi portentosa). Simplemente lle diría á Concelleira
de Servizos Sociais, que agora polo seu cargo forma parte do Padroado da Fundación, que se
lese as actas deste órgano para que se enterase de todo isto porque aparece moi clariño.
E aínda hai máis, nós solicitamos dende o Concello incluír este concerto de prazas do
Centro de Día nos orzamentos da Xunta para o ano 2011 e o PP de Burela votou a favor porque
sabía que era a única forma de poder botar a andar este servizo. Sen embargo, os seus
compañeiros da Xunta de Galiza de novo nos dixeron que non. Esa é a realidade.
Poñer en marcha este Centro de Día, tal e como se analizou en varias reunións do
Padroado daquela época e así figura nas actas, necesita o concerto das 20 prazas coa Xunta
porque, se non, é inasumible economicamente para as familias. Segundo os cálculos feitos
naquel momento e tendo en conta os recursos humanos e materiais que a lei marca para o
funcionamento deste tipo de Centros, estamos falando de perto de 18.000 € ao mes para que
o Centro funcione, o que suporía uns 900 € por persoa usuaria cada mes. E esta é unha
cantidade inasumible para moitas, ou eu diría case todas as familias destas persoas con
discapacidade intelectual.
Agora, a historia repítese e, ante unha pregunta do BNG no Parlamento Galego, a
Xunta do PP volve a dicir que non ao Centro de Día de Burela. Sen embargo, a Concelleira de
Servizos Sociais di que o Centro se abrirá para o verán, pero non di que custo económico terá
para as familias ao non contar coa aportación económica da Xunta de Galiza.
Remitido