“Como era de sospeitar, as perdas da pranta de Alúmina disparáronse de forma escandalosa, en gran parte motivada polas demoras dos barcos que o CSI-F xa denunciou o ano pasado que se estaban producindo e que case se cuadriplicaron con relación aos anos anteriores”, asegura José Manuel Piñar Quesada.
“Isto é so responsabilidade da xefatura da pranta por manter as materias primas en stocks mínimos ata o punto de que durante varios meses o caos foi total no Porto de ALCOA, chegándose á situación de ter que enviar un barco a media carga porque se necesitaba o muelle para outras operacións máis urxentes”, continúa.
Así mesmo, dende o CSI-F denuncian que “se está realizando gran presión sobre os mandos para que non reclamen o cobro das inxentes horas extras que se están vendo obrigados a realizar. Tamén se destituíu ó Xefe de Operacións do Puerto cando foi un dos que máis traballou por arranxar o desorde organizativo provocado pola xefatura da Planta. Así mesmo, puxéronse controladores duran 4 días a 24 horas diarias xunto ós operadores da grúa para influenciar coa súa presenza o aumento da descarga dos barcos, e todo isto para que ó final os cartos os leven os donos dos barcos que estiveron fondeados”.
“Os bos resultados da planta de Aluminio, salva o resultado final das dúas prantas de San Cibrao”, afirma Piñar Quesda. “A actual xefatura de Alúmina vai polo sétimo ano de xestión e salta á vista que é necesario un cambio, máis aínda cando ALCOA suele cambiar a xefatura das súas prantas cada dous anos para, desta forma, permitir aplicar novas iniciativas”.