Que Cidadáns, e o seu candidato “dolcegabbana”, son de dereitas a ninguén sorprende. Iso de ser “liberal no económico” tradúcese en que cada pau aguante o sua vela e quen máis poida que máis tire. Estivéronse camuflando nun si pero non, a medias tintas como equilibristas no alambre, ata que chegou a hora de poñelo por escrito e víuselles a intención de herdar aos avós do PP. Iso, si non pactan?, ou se fusionan.
Para a sanidade téñennos preparado un bo zarpazo. Para a educación máis do mesmo, sexismo e elitismo. Para o mercado laboral, sálvese quen poida. Nas pensións, a buscarse a vida con plans privados. Da sua transparencia, nin falamos.
Pero, ollo, ollo, ás mulleres, póñenlles no camiño de volta ao veo, a saia por baixo dos xeonllos e aguantar a dominación do macho á vella usanza. A mensaxe de Cidadáns sobre suprimir as penas específicas por delitos de violencia contra as mulleres supón carta branca aos maltratadores e aspirantes a selo, por suposto que todo macho hispano que se precie captou a mensaxe e foilles votar.
Séculos de loita, de feminismo de fronteira, de dor e sufrimento custoulles as mulleres, nosasa cpompañeiras levantar un dedo para que se lles recoñeza como persoas, cidadás con dereitos e liberdades. Apenas fai oitenta anos que poden votar, trinta e dous que comezarón a ser donas da sua maternidade, apenas dez, que os delitos contra elas, polo feito de ser mulleres, saíron do ámbito privado para ser unha cuestión pública. E agora, nun momento, nese instante de meter o voto na urna, uns señoritos quixeronlles roubar, de novo, a sua integridade física coa súa mediática cara bonita e as súas palabriñas. E, alguna, o bó seguro picou. Abundan a hora de votar os parvos e os parvas. Nada máis recordar, outra vez, e son datos oficiais, que desde 2003, son 800 mulleres asasinadas, o mesmo número que as vítimas de ETA en toda a súa historia.Ollo o dato.