Cando o movemento defarteza cidadán protestaba no ágora polas políticas desigualadoras do PP, a vicepresidenta, Soraya Sáez de Santamaría, respondeu que si querían facer propostas que creasen un partido. E así o fixeron, seguiron o seu consello. Agora ao PP dóelle Podemos máis que o PSOE, porque ao final, e como se vía vir, Cidadáns é o herdeiro do PP, e no PSOE quéimanse os garavanzos, outra vez. O PP, hoxe o partido con máis corruptos e opacidad de toda a historia de España, xa non pode liderar nada, non ten credibilidade dentro nin fóra do país. Só Cidadáns téndelle a man a resultas da súa batacazo electoral, para salvar os trastos.
Ademais da ciénaga, e de Rajoy, o PP leva consigo outro lastre non menos lapidario, e é que aínda, logo de corenta anos non se dignou a condenar a ditadura franquista como periodo aciago da nosa historia, pola contra subvenciona e fomenta alegatos no seu defensa. Cidadáns renquea, como en todo o demais, depende, onde máis gañe, saben que si as eleccións repíten os votos vanse a radicalizar concentrándose nos extremos claros. O votante veleidoso xa non se arrisca, quere que lle defendan o seu, sen andrómenas nin confusos discursos.
A esquerda española está pulverizada, e co actual sistema electoral perde votos como por un colador. Os novecentos mil de Unidade Popular apenas pariron dous escanos. Si a razón tivese cabida nas cabezas políticas de PSOE, Podemos e UP, sumarían once millóns de votos, fronte aos dez do PP e os seus cachorros de Cidadáns. Estamos encorsetados nas políticas globalizadoras, pero non é o mesmo gravar máis a quen máis ten que cebarse coas nóminas e autonomos; non é igual protexer a liberdade persoal e de pensamento que cercenarla, como tampouco o é que estude quen poida e os demais a varreras ruas. A dereita é conservadora porque conserva: poder, autoridade, bens, privilexios e beneficios dunha élite,para eles os autónomos son plebe útil. A esquerda tal como eu a entendo, persegue unha vida mellor para todos, un crecemento socio-económico igualitario e liberdades cidadás. Si alguén trouxo seguridade, sanidade, pensións, cultura e benestar foi a esquerda. A nova etapa que agora se abre só ten un camiño, traballar.
Otero Regal.