FINSA subiu un 81% a retribución dos seus conselleiros antes do ERE de ECAR e recibiu 35 millóns de euros, explica a CIG

Nota de prensa

O GRUPO FINSA SUBIU AS RETRIBUCIÓNS DOS SEUS CONSELLEIROS UN 81% ANTES DE PRESENTAR O ERE QUE SUPÓN O PECHE DE ECAR.

A CIG VALORA COMA ESCANDALOSA A POSIBLE APROBACIÓN DO ERE DE ECAR, DESPOIS QUE A EMPRESA RECIBIRA 35 MILLÓNS ENTRE 2009 E 2010.

A CIG, diante do peche da factoría de ECAR en Mondoñedo, e ante as negociacións para a extinción laboral dos traballadores e traballadoras da mesma, quere achegar unha serie de reflexións ó respecto.

O peche da factoría de ECAR ó que estamos abocados obedece, ó noso xuízo, a unha mera reorganización e centralización da produción da liña de Mobles e Compoñentes.

A xustificación económica, despois de analizar polo miúdo a documentación que acompaña o ERE, carece de sustento.

A POUCA FIABILIDADE DOS DATOS ECONÓMICOS DE ECAR.

A inviabilidade económica da factoría de Mondoñedo está apoiada por uns datos que non podemos calificar coma fiábeis ou fiel reflexo da realidade, en tanto ECAR ten unha dependencia absoluta do entramado Finsa; Finsa vende a materia prima e Finsa merca o produto final, controlando polo tanto os prezos de entrada e saída do produto, e polo tanto, o beneficio de ECAR.

AS ESCANDALOSAS RETRIBUCIÓNS DOS MEMBROS DOS CONSELLOS DE ECAR E GRUPO FINSA.

Así mesmo, da documentación achegada, despréndense datos que non podemos calificar por menos que escandalosos.

Mentres os gastos de persoal de ECAR, se restamos as remuneracións de alta direción e administración, medraron entre o 2009 e o 2010 nun 3,64% a retribución do Consello e o persoal de alta dirección incrementouse nun 20,11%, chegando a supor un 10,84 dos gastos totais en retribucións da empresa.

Se imos ó Grupo Finsa, non resulta menos escandalosos os datos, xa que mentres os gastos de persoal se reduciron preto do 2%, as retribucións ó Consello medraron nada mais e nada menos que un obsceno 81,24% entre 2009 e 2010.

Estes datos poñen ás claras a perversidade dun sistema que permite, coa complicidade das administracións (a Xunta de Galicia ten aceso ás contas do Grupo que acompañan este ERE) que mentres 62 familias perden o seu sustento e centos de traballadores do Grupo en toda Galiza, se ven abocados a un ERE de suspensión durante 125 días neste ano, uns poucos “elexidos” acumulan capital e se aproveitan das plusvalías xeradas polos mesmos traballadores que deixan na rúa.

A MALA XESTIÓN NA COMPRA DE FAUS COMA CAUSA REAL DA SITUACIÓN DA EMPRESA

Así mesmo, das contas do Grupo, podemos desprender que os resultados do exercicio 2010 que amosa unhas perdas de 23 millóns de euros, son imputábeis na súa inmensa maioría a unha mala xestión na adquisición xunto con Caixa Galicia no ano 2006 da empresa Tableros Faus en Gandía por 195 millóns de euros e que en 2010 tivo que ser provisionada por un importe de 36,9 millóns de euros. Porén, a actividade ordinaria do Grupo Finsa experimentou unha mellora considerábel: a cifra de negocios medrou un 5,3% e os beneficios de explotación un impresionante 202,3% (acadando os 20 millóns de euros, fronte os 6,6 do exercicio precedente)

Entendemos ademais que esta situación foi excepcional, derivada exclusivamente desta adquisición e polo tanto non é estrutural. Queren polo tanto, compensar un erro de xestión e unha pésima inversión, cun axuste brutal que afecta ós preto de 1350 empregados do Grupo, e en especial ós traballadores e traballadoras das factorías de ECAR en Mondoñedo e INAMA en Guernika, que quedaran na rúa tras os respectivos peches.

O ABANDONO DAS ADMINISTRACIÓNS E A ACTITUDE PROEMPRESA DO CONSELLEIRO.

Dende a CIG queremos denunciar públicamente o inmobilismo da Xunta de Galiza neste asunto, traducido nas declaracións do Conselleiro de Industria na recente visita a Mondoñedo e a entrevista co Comité de empresa e a corporación municipal, na que expresou a súa falta de capacidade para intervir nunha “decisión empresarial motivada pola mala situación económica do Grupo e pola falta de viabilidade de ECAR”. Estas declaracións, poden denotar dúas cousas: ou ben a Xunta de Galiza non examinou cun mínimo rigor as contas do Grupo que sustentan os EREs presentados, ou ben hai unha complicidade absoluta con estes feitos, en calquera dos casos resulta francamente escandaloso.

SUBVENCIÓNS POR IMPORTE DE 35 MILLÓNS NO 2009 E 2010.

Neste senso, e tamén según se desprende dos datos da documentación económica, temos que chamar a atención sobre o feito de que Finsa ingresou por subvencións durante o ano 2009 a cifra de 20 millóns de euros e no 2010 a cantidade de 15 millóns.

35 millóns de euros públicos, non son capaces de asegurar o mantemento dos postos de traballo nun Grupo que facturou preto de 770 millóns de euros no ano 2010, un 5,15% mais que no 2009.

A NOSA VALORACIÓN DA SITUACIÓN ACTUAL

Ante a meridiana claridade destes dados resúltanos cando menos sorprendente que non se contemple dende a empresa outra solución que non sexa o peche da fábrica e que dende a Xunta de Galiza se xustifique o mesmo. Agardamos que a saída á luz pública desta información remova algunha conciencia e que, se ben o peche parece xa inevitable, cando menos este se faga nas mellores condicións económicas e sociais para as traballadoras e traballadores da fábrica mindoniense.