Dise que é tal a importancia que ten a lectura na formación intelectual e cívica da persoa que fíxolle dicir a Nicolás de Avellaneda, xornalista e político arxentino do século XIX: “cando escoito que un home ten o hábito da lectura, estou predisposto a pensar ben del”.
Dáse por aceptado que a lectura é porta á cultura, pois pode dicirse que sen aquela dificilmente se accede a esta; de aí que as institucións con responsabilidades neste eido, se apliquen en artellar formas polas que achegar á cidadanía esa convicción e esa práctica.
Suponse que nese marco a concellería de Cultura de Foz organizara o Maratón de 24 horas de Lectura, que durante varios anos celebrouse polo Día do Libro; efeméride que, sen que se explicaran as causas, hai xa tempo foi suprimido. ¿Cansancio? ¿Falta de interese e, polo tanto, baixa participación de lectores? Non sabemos; retirouse, e punto.
Unha interesante forma de promoción, e disfrute dela, é tamén a través dos “clubes de lectura”, que na nosa bisbarra funcionan en varios pobos, Foz entre eles; acaso sexa esta, en aspectos, mais efectiva que o “maratón”, ó engadir matices que enriquecen a didáctica da lectura: o clube aglutina a un grupo de persoas que len o mesmo libro. Xúntanse logo e, coa participación dun moderador, coméntano e debaten sobre o contido: argumento, estilo literario, acción, personaxes… que deriva a veces cara outras apreciacións, porque “quen le moitos libros e non pensa sobre eles, é unha estantería”. Dúas son as vantaxes desta modalidade: tras a lectura persoal e íntima, compartir con outras persoas os análises e consideracións; son, pois, as vantaxes do “traballo en equipo”, ao que somos pouco dados. Na medida do posible os clubes procuran a presencia nas súas xuntanzas do autor do libro que leron previamente, o que engade especial interese: unha experiencia que aumenta o atractivo.
Alguén dixo que analfabeto non é o que non sabe ler, senón o que sabendo, non le. O vindeiro luns é o “Día do Libro”. Unha forma axeitada de celebralo podería ser lendo estes días un a maiores.
Suso Fernández