DIA DO URBANISMO
O 8 de novembro celébrase o Día Mundial do Urbanismo, creado pola ONU en 1949, “co fin de defender os intereses públicos da planificación urbana”. A R.A.E. define “urbanismo” como “o conxunto de coñecementos que se refiren ó estudo, desenvolvemento e progreso dos pobos en orde ás necesidades e á calidade de vida. Un urbanismo ordenado, equilibrado e coidadoso co entorno natural, sen a acción destrutiva das institucións, nen concesións á especulación, é garantía dunha vida mellor”. En España tratouse o asunto por primeira vez dun xeito formal no I Congreso Nacional de Urbanismo, celebrado en Madrid en 1929; pero os logros non foron os esperados pois xa entón fallou a colaboración dos concellos. No informe da Sociedade de Urbanistas de certo país, lese: “es cuestionable que las autoridades se han entregado al albedrío de construir o remodelar espacios que con justicia generan la protesta ciudadana, ello sin considerar los indicios de corrupción…Por otro lado, es el ambiental un tema olvidado que reduce la calidad de los recursos turísticos …” É obvio o interese do urbanismo, que debería ser preocupación principal dos pobos e dos gobernos, mais alá dos discursos demagóxicos, en aras dunha harmonía que permita o disfrute dos bens naturais que son de todos, e que por iso mesmo convértense en cobizada presa para unha actividade económico/política, que nos últimos tempos acadou niveis de escándalo. Os focegos traemos entre mans un tema que esixe unha reflexión serena e racional; xenerosa, con visión de futuro, progresista, dende o maior respecto medioambiental posible, evitando ó máximo as agresións ós sentidos: vista, oído, olfacto… De aí a pregunta ¿que se fai coa depuradora? A insultante, por cheirenta, experiencia vivida pola veciñanza dende a súa instalación, sempre susceptible de repetirse, que contou co beneplácito e a defensa apoloxística dos manilladores do predio municipal, abonda ben!… Que o Día do Urbanismo nos ilumine e nos abra as mentes á racionalidade e á sensatez.
Suso Fernández