Cada xogador da Selección española levarase 720.000 euros no caso de que gañen a Copa do Mundo que se xoga en Brasil a partir do próximo día 12, un 20% que os 600.000 euros que gañaron fai catro anos no Mundial de Sudáfrica.
Estas obscenas cantidades son moito maiores que as comparamos con as dos xogadores doutras seleccións, como Francia, Alemania ou Brasil, que roldan os 300.000 euros. A remuneración por ser finalista será de 360.000 euros, 180.000 por chegar ata as semifinais, por 90.000 euros os cuartos e 60.000 si pasan a fase de grupos.
Marx opinaba que “A relixión e o opio do pobo” pero non foi capaz de profecitar que o fútbol gañaríalle por goleada.
Falar de política en tempos de confrontación, ademais de incómodo, pode levarnos a crear preocupantes tensións nos ámbitos familiares, laborais ou sociais. A radicalización en épocas de crises é ineludible. Todo curandeiro ou santón di posuír a fórmula máxica que alivia o sufrimento, logo, nós os do montón, creemos o que nos parece xeneralmente sen analizar a conveniencia ou viabilidad senón por pura química: A min, cáeme mellor.
Para evitar disputas o camiño, do inamovible, do que nos estimula as endorfinas da felicidade perante algúns bos intres, e despois: “O que pasa no campo, quédase no campo”, ou os meus pecados no confesionario, e a casiña tan contentos e liberados de molestas tensións. Terapia de descarga en estado puro.
No mesmo esquema anterior os futboleros pasan de que os seusequipos teñan sistemático costume de defraudar a Facenda (que somos todos), á Seguridade Social (que está en creba técnica) e do manexo tan ilícito como consentido de diñeiro de tantas cores, como as tarxetas que sacan os árbitros.
Dende logo este pais non ten amaño, nin con crisé nin sin ela.
Otero Regal.