A construción naval en Foz ten un lonxano precedente: O Licenciado Molina (S.XV) en “Descripción do Reino de Galicia” di que “se constrúen xentís navíos e de moito porte”; tal tónica deu nome e prestixio aos carpinteiros de ribeira nados e formados á sombra de Cornería. A mediados de século produciuse o punto de inflexión que abría o futuro a novos posibles, ao producirse o que os ben falados chaman “deslocalización”, cun impensado avance cara obxectivos mais ambiciosos, como amosará o desfile do entroido, escaparate das nosas potencialidades e dos avances na industria naval.Foi cando Plácido, labrego e mariñeiro, que na palleira, á veiriña da Fonte de Marzán, onde a maiores zoqueaba, constrúe un bote que, en carro de vacas, é levado a Llás. Alí consúmase a botadura e “El Guajiro de la Loma”,impactado pola fazaña, dedica un poema que comeza así:”Suenan las grandes sirenas/ de los nuevos astilleros/ donde se construyen los barcos/ de los tipos más modernos…” A sorte estaba botada: xa non había límite para os artistas da garlopa e a iniciativa de Plácido fixo que Marzán se voltase emporio industrial ao trasladar alí os estaleiros que dirixen os enxeñeiros, de ascendencia grega, Carolus Neirensis, Gran Duque de Polonia, e Petrus Daurelius, fichados por Os Larpeiros, prestixioso grupo financieiro, persoeiros insignes do comercio e do bebercio local.Na visita ás instalacións pasmamos ante tanta actividade e enxeño; mesmo pola dotación de novas unidades como a reprodución de naves que quedaron na memoria da Humanidade; e así no desfile poderase contemplar o afundimento do “Titanic”, en escena sobre navío de 14 m. de eslora, do que sairán as notas musicais que pecharon a traxedia (“Cada noche sueño contigo/ sé que aún existes, amor/siempre en la distancia podremos amarnos…”); o intrépido submarino atómico (S. A. 32) e o colorista Dragón Sondok de 18 m., obra da sección mais xove da nómina destes magnos estaleiros que hoxe en día absorben a produción local e que garanten a súa continuidade.. Lector amigo: sen dúbida que no desfile descubrirá tanto poderío naval como lucimos…no entroido.
A histórica dedicación dos focegos á construción naval ven reflectíndose ano tras ano no que é escaparate de peculiaridades, ancestrais ocupacións, xeitos de vida que foron propios ao longo de dilatadas xeracións, e que polo entroido reviven.
O Licenciado Molina, (S.XV), na súa obra “Descripción del Antiguo Reino de Galicia”, di que en Foz “se construyen gentiles navíos y de mucho porte”.Ao longo dos tempos seguiu a actividade como faceta primordial ubicada na bocana da ría, ata que a mediados de século produciuse un punto de inflexión dando lugar ao que hoxe chámase “deslocalización”. Foi que Plácido, labrego e mariñeiro, que na palleira, á veira da Fonte de Marzán, na que a maiores zoqueaba, construíu un “bote” que nun carro de vacas trasladouse a Llás. Alí consumouse a botadura e propiciou que “El Guajiro de la Loma” lle dedicara un poema cuxos versos primeiros din: “Suenan las grandes sirenas/ de los nuevos astilleros/ donde se construyen los barcos / de los tipos más modernos…” O dito só pretende clarexar o precedente do entusiasmo naval carnavaleiro pois é sabido que a historia deixa pegadas que herdan os sucesores… E así, a semente de Plácido deu os seus froitos e hoxe Marzán é o emporio focego da construción naval, do que somos testemuño, posto que visitamos a factoría e, quedamos pasmados que nesta crise que padecemos se contemple tal vitalidade en C.N. Carolus & Petrus, S.C., prestixiosa empresa animada polo colectivo Os Larpeiros, de fonda tradición
Mañá, sábado, o desfile do entroido, sempre brillante e sorprendente, vai facer especial énfase na que é a súa mellor potencia: a construción naval que ofrecerán o espectáculo do afundimento do histórico Titanic que escenificará un navío de 14 m. de eslora; o S.A. 32 (Submarino Atómico 32) e o colorista Dragón Sonduk de 18 m. de eslora.
Suso Fernández