É a historia dos nenos e nenas que durante o franquismo foron sometidos á absurda e ilóxica “des-educación” da escola do réxime, pero contada desde o prisma dos adultos que son agora. Esta é unha pequena mostra do que foron as escolas durante aquela etapa, e do tratamento que se facía nelas de temas como o feminismo, a lingua, a autoridade ou a relixión. Unha historia contada con humor, pero que fai reflexionar, aínda que sexa “chorando de risa”
