As 12 de mediodía e o son de gaitas procedeuse ó destapado da placa que rinde recordo e honor a “A OS HOMES E MULLERES QUE VIVIRON E MORRERON DEFENDENDO A LIBERDADE, A XUSTIZA E A LEGALIDADE DA II REPÚBLICA VIVEIRO ABRIL DE 2014.
A encargada de iniciar este acto foi: Toñita Pérez Bruces de Viveiro a quen asesinaron parte da súa familia na posguerra a represión dos franquistas. Seguidamente un grupo de participantes depositou unha coroa de laurearos na honra das persoas de Viveiro e bisbarra que deron a súa vida pola liberdade.
Posteriormente Alfonso Otero Regal, promotor do evento desde o complexo cultural Regal Xunqueira pronunciou unhas palabras que acompanamos aquí:
Xuntamonos aquí para lembrar neste mes de abril, mes da República, ós cidadáns que polos seus ideais republicanos foron vítimas na nosa cidade da represión política perante a mal chamada Guerra Civil, pois o foi un golpe de Estado protagonizado polos militares, a Igrexa Católica e a oligarquía contra a legalidade saída das urnas, e tamén na posguerra por defender a liberdade, a xustiza e a legalidade da II REPÚBLICA.
Como deixou dito o poeta e filósofo JORGE AGUSTÍN NICOLÁS RUIZ DE SANTAYANA “Un pobo que esquece a súa Historia, está condenado a repetila”. Frase, que por certo esta escrita en inglés e en polaco na entrada do bloque número 4 do campo de concentración de Auschwitz. Por iso é imprescindible recuperar o noso máis triste e noxento pasado e de paso recordar a quen viveu e morreu asoballado defendendendo a legalidade vixente e a liberdade fronte a barbarie, o militarismo e o fascismo que ensombreceu este pouco perante 40 anos.
En Viveiro a guerra pasou de longo pero este pobo sufreu os desmáns duns cantos criminais, con nomes e apelidos, que sementaron o terror non só nesta bisbarra senon que tamén se fixeron tristemente famosos pola “razzias” que executaron no noroeste asturiano e esta xente que morreu na súas casas rodeados de crucifixos e procesións nunca pediron perdón.
Intentamos os aquí presentes corrixir a inxustiza de que en Viveiro non existe un triste letreiro ou monumento a estes 100 mortos, paseados, fusilados, torturados, represaliados e denigrados, a pesares de que fai xa van de 30 anos de democracia e 11 de gobernos de esquerda en Viveiro.
Isto non pasa en ningún lugar deste Estado, e non nos deixa en bo lugar diga ou que diaga a cantiga de “É Viveiro delicioso e terra de democracia”. Aquí, máis ála de sendos actos do Bloque recordando os mortos, e unha placa no cementerio de Altamira, non existe un recoñecemento oficial a toda esta xente marxinada e morta por defender a liberdade.
Aquí un grupo de xente, non moi numerosa, pois o medo e o que dirán segue a propiciar que moitos non veñan á convocatoria pública, xente boa e xenerosa que corrixe este erro histórico de Viveiro, poñendo unha placa nun dos barrios periféricos e marxinados, barrio obreiro e proletario, pero anuncio que este acto terá segunda parte e terceira e ou que faga falta. O ano que ven comezaremos a poñer os nomes destes 100 mortos. E ademais pediremos firmas para poñer unha placa e monumento público as deceas de republicanos asasinados cobardemente na ponte do Barqueiro.
Os que non estan aquí e porque non quixeron, convidamos tanto por os medios de comunicación como por correo electronico a a alcaldesa e concelleiros de todos os partidos. Os que están, este feito os honra, e os que non están este feito tamén os condea ó desprezo.
Xa que como ben dicía Walter Benjamin: é tarefa máis ardua honrar a memoria dos seres anónimos que a das persoas soadas. A construción histórica está consagrada á memoria das que non teñen nome.
VIVAN OS MORTOS POLA LIBERDADE!
VIVA A REPÚBLICA!